نماد دینی اصطلاحی بین جامعه شناسی دینی و ادبیات شیعه
Authors
abstract
از آن جا که شعر همواره آینه تمام نمای جامعه در عصور مختلف است لذا نمادهای دینی را که از موضوعات اساسی در مباحث جامعه شناسی دینی است می توان در شعر شیعه جستجو کرد. نماد زبان دین است و اصولاً هر چیزی که انسان بدان حرص و ولع شدیدی داشته باشد تبدیل به رمز و نماد می شود لذا شعر شیعه که در غالبیت خود، صبغه ای دینی دارد، از این گونه نمادها بهره های فراوانی برده است. این تحقیق سعی دارد با تکیه بر شعر کمیت بن زید اسدی و سید حمیری، شاعران بنام شیعه در قرن اول و دوم، به تعریف نماد دینی و اقسام آن بپردازد و با ذکر شاهد مثال هایی ادبی، بر وجود این نوع نمادها در شعر شیعه تأکید کند.
similar resources
شخینا در ادبیات دینی یهودی
شخینا (همان سکینه) به معنای آرامش، رسانندهی مفهوم حضور الاهی در ادبیات دینی یهودی است. در این مقاله، ابتدا تحولات معنایی شخینا از زمان نگارش تلمود توسط ربانیان یهودی تا فلاسفهی یهودی معاصر، بررسی شده است. در ادبیات تلمودی، شخینا گاه به معنای وجه خداوند است و گاه به جای خود خدا به کار رفته است. در حکمت الهی حسیدیزم، شخینا با مفهوم جلال الاهی یا کاود که واسطـه در آفرینش است، تطبیق معنـایی یافته...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
دراسات فی العلوم الانسانیهجلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۱-۱۲
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023